Muzeum Lotnictwa Solent Sky Museum, Hampshire

Początki Lotnictwa w Southampton

Jednym z pierwszych pionierów lotnictwa w Wielkiej Brytanii był inżynier z Southampton Eric Rowland Moon. Jego firma produkująca silniki dla branży morskiej mieściła się w jednym z najbardziej imponujących zabytków w Southampton, średniowiecznym Wool House. W tym właśnie budynku w 1910 roku Moon wyprodukował swój pierwszy samolot, który nazwał „Moonbeam”. Latał nim często z pola w pobliżu Eastleigh, na którym później zbudowano Lotnisko Southampton.

Innym pionierem z Southampton był ekscentryk Noel Pemberton-Billing, którego fascynacja „łodzią, która lata” doprowadziła do ​​powstawania na Woolston w 1913 roku firmy Supermarine.

W okresie I Wojny Światowej w okolicy rozwinęło się kilkunastu producentów samolotów, którzy korzystali z przemysłu morskiego jako źródła pracowników i infrastruktury. Wiele samolotów budowanych podczas wojny było więc hydroplanami.

W międzyczasie lotnisko Southampton stało się największą bazą amerykańskiej Air Force na świecie. Z Eastleigh latało na front w Europie wiele typów samolotów.

Między 1913 a 1931 rokiem rozgrywano Puchar Schneidera (Schneider Trophy), którego początkowym celem był rozwój technologi hydroplanów.

Wkrótce jednak przeistoczył się on w powietrzną rywalizację na miarę walk gladiatorów. Z każdym rokiem uczestnicy latali szybciej niż ktokolwiek wcześniej, a każdy kolejny wyścig kończył się nowym rekordem prędkości.

Ostatnie zawody rozegrano w 1931 roku, a firma Supermarine wygrała Puchar na „wieczne posiadanie”.

II Wojna Światowa

Najważniejszym wkładem Southampton w II Wojnę Światową jest niewątpliwie Supermarine Spitfire. Zbudowano ich ponad 22.000, z czego 8000 w Southampton. Technologia budowy Spitfire’a była stale rozwijana w czasie wojny, w wyniku czego powstało 24 różnych jego wersji.

Southampton zapłaciło cenę za swoją rolę w produkcji samolotów w postaci kilkukrotnych bombardowań Luftwaffe. Produkcja jednak nigdy nie była wstrzymana na długo o produkcję rozproszono po całym mieście.

Tymczasem Calshot Spit niedaleko Southampton, strategiczne miejsce od czasów Tudorów, rozwinęła się do dużej bazy lotniczej dla latających łodzi RAF Sunderland.

Okres Powojenny

Wraz z wynalezieniem silnika odrzutowego, w rejonie Southampton nowe typy samolotów zaczęły być produkowane w Rejonie Southampton. Lokalni producenci znów stanęli na wysokości zadania i zapisali się w historii lotnictwa wprowadzając innowacje i bijąc kolejne rekordy, jak rekord świata prędkości z 1953 roku kiedy Supermarine Swift osiągnął 737.7mph. Wyprodukowano również pierwszy odrzutowiec Red Arrow.

Niestety, mimo wprowadzania nowej technologii, lata 50-te i 60-te nie były dobrym okresem dla brytyjskiego przemysłu lotniczego. Cięcia ze strony brytyjskiego rządu drastycznie zmniejszył liczbę firm lotniczych w Wielkiej Brytanii. Dla wielu lokalnych firm, oznaczało to koniec długiej i ciekawej historii.

Program kosmiczny

Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że istniał kiedyś Brytyjski program kosmiczny. W latach 50-tych XX wieku postanowiono rozwinąć technologię na podstawie pocisku nuklearnego Blue Streak, co doprowadziło do ​​zbudowania serii rakiet testowych przeznaczonych do studiowania fizyki ponownego wejścia w atmosferę.

Firma Saunders-Roe na Isle of Wight wyprodukowała te eksperymentalne rakiety o nazwie „Black Knight”. Były na tyle udane, że zbudowano rakietę, mogącą zabrać ze sobą satelitę, zwaną „Black Arrow”. Rakiety zostały zaprojektowane, zbudowane i przetestowane na Isle of Wight przed przewiezieniem do Woomer w Australii gdzie miały zostać wystrzelone w kosmos.

W 1972 rakieta Black Arrow wyniosła na orbitę brytyjskiego satelitę „Prospero”, gdzie pozostaje do dzisiaj.

Poduszkowce

Wspomniana już firma Saunders Roe z Isle of Wight jest jedną z najznakomitszych firm inżynieryjnych przemysłu lotniczego jaka kiedykolwiek istniała. W trakcie swego krótkiego istnienia produkowali hydroplany, eksperymentalne myśliwce odrzutowe, helikoptery i statki kosmiczne.

W Saunders-Roe zbudowano również pierwszy na świecie pełnowymiarowy poduszkowiec. SRN1 był wstępem do większego modelu pasażerskiego, który woził pasażerów przez kanał La Manche przez wiele lat.

• Dorośli – £8.00
• Dzieci (5-16) – £5.50
• Bilet Rodzinny – £18.00 (2 dorosłych i do 3 dzieci)